Soichiro Honda zei dat "succes het resultaat is van 99% mislukkingen". En we hebben zeker ons deel van de tegenslagen gekend sinds het begin van onze testen in 1962, als voorbereiding op de Hongaarse Grand Prix 1964, onze eerste Formule 1 race.
1962-1967
1986-1988
De legendarische Honda RA271. Het was de eerste Japanse raceauto in de Formule 1 en hij werd aangedreven door een 1,5 liter V12-motor. We waren een van de weinige teams die zowel de motor als het chassis bouwden. Het was een echte volbloed Honda.
Iedereen die betrokken is bij het F1 racen, weet dat de combinatie van een tomeloze inzet en vele uren voorbereiding het verschil maakt. De kennis en de ervaringen van onze teams in die eerste jaren leverden uiteindelijk een eerste overwinning op in de Mexicaanse Grand Prix van 1965.
John Surtees leverde een bijdrage tot de ontwikkeling van de iconische RA300. Het was een 48 kleppen V12-motor en John Surtees haalde in 1967 met deze motor onze tweede Formule 1 overwinning in Monza. Na dit geweldige succes zijn we in 1968 even gestopt met de Formule 1 om ons te concentreren op onze wegvoertuigen. Maar we keerden terug in 1983.
Het wachten duurde dus zeer lang, maar 15 jaar later kwamen we terug in de Formule 1 wereld als motorleverancier van Spirit Racing met de 1,5 liter V6 turbo RA163E met elektronisch gestuurde, geprogrammeerde brandstofinjectie (PGMFi). Deze terugkeer gaf een zeer goed gevoel.
In 1984 begon onze volharding, ons doorzettingsvermogen en onze bereidheid om risico's te nemen resultaten op te leveren. Keke Rosberg won de Dallas Grand Prix in de VS in een Williams wagen met Honda motor. We waren terug in de race! Maar we waren natuurlijk weer niet tevreden met maar één overwinning.
Onze RA166E V6 turbomotor overheerste de races en de Williams-Honda FW11 werd beschouwd als een van de sterkste wagens van het seizoen 1986. We strandden op slechts twee puntjes van de titel voor de piloten, maar met Nigel Mansell wonnen we het wereldkampioenschap voor constructeurs en dat vormde het begin van een gouden tijdperk.
In 1987, toen we de drijvende kracht waren achter zowel Lotus als Williams, werd de overwinning waar Soichiro Honda altijd van had gedroomd realiteit: we wonnen de wereldkampioenschappen zowel voor de coureurs als voor de fabrikanten.
Onze zegereeks zette zich voort in 1988 toen McLaren onze motoren naar de wereldtop bracht met Alain Prost en Ayrton Senna die met de Turbo RA168-E V6 reden. We wonnen 15 van de 16 races op de kalender dat jaar en Ayrton werd wereldkampioen als coureur en wij wonnen nogmaals het kampioenschap voor de fabrikanten.
In 1989 koos het team van McLaren-Honda voor een unieke V10-motorstrategie nadat turbo's werden verboden. We veroverden opnieuw het kampioenschap voor de constructeurs met Ayrton Senna en Alain Prost. Dit keer ging Prost er met de titel voor de coureurs vandoor.
De overwinning van Gerhard Berger voor McLaren-Honda tijdens de GP van Australië in 1992, in de laatste race van het jaar, vormde de afsluiting van ons tweede F1-tijdperk. We bleven betrokken in de daaropvolgende seizoenen in een minder in het oog springende rol als motorleveranciers, tot het telefoontje kwam, in 2000.
In 2000 keerden we terug. We leverden motoren aan BAR en in 2004 haalden we de tweede plaats. In 2006 won de ploeg, nu omgedoopt tot Honda F1 Racing, de Hongaarse Grand Prix. Jenson Button haalde hier zijn eerste Formule 1 overwinning. Het "Earth Dreams" motorprogramma begon in 2007. Na de wereldwijde financiële crash waren we echter verplicht om dit project op te geven. Maar in 2009 ontwikkelde het herdoopte Brawn GP team een wagen. Met Jenson Button wonnen ze zes van de eerste zeven races om probleemloos de wereldtitel voor piloten en voor constructeurs te halen.
Van 2014 maakte de Formule 1 de overstap naar hybride-motoren en werden auto's aangedreven door efficiënte, 1,6 liter turbomotoren. De lokroep van de sport bleek niet te weerstaan en in 2015 maakten we onze rentree op de grid en bliezen een van de beroemdste racing partnerschappen ooit nieuw leven in - Honda-McLaren.
Samen met nieuwe partner Scuderia Toro Rosso begonnen we met het testen van de STR14 en RA618H. In dat jaar vond er ook een verandering in het management voor Honda Racing F1 plaats en kreeg Toyoharu Tanabe de nieuwe rol van technisch directeur. Het was ook het jaar waarin we erin slaagden om ons beste resultaat te bereiken sinds onze terugkeer, met een vierde plaats in Bahrein. Hoewel het op het oog misschien een teleurstellend jaar was qua resultaten, vormde het een goede basis om op verder te bouwen voor de toekomst.
In 2019 besloot Aston Martin Red Bull Racing om Honda-vermogen in te zetten, naast Scuderia Toro Rosso. Voor het eerst sinds 2002 dreven we vier auto's op de grid aan. We verwelkomden ook enkele nieuwe gezichten in de Honda-familie, met coureurs Alex Albon en Daniil Kvyat die toetraden tot de F1-paddock, samen met Pierre Gasly en Max Verstappen. De laatste stond dat jaar negen keer op het podium, waarvan drie keer op de hoogste tree. Scuderia Toro Rosso verzamelde het voor hen hoogste aantal punten ooit, met twee podiumplaatsen. Daniil Kvyat op een totaal verregend Hockenheim - P3 en Pierre Gasly die Hamilton op de finishlijn versloeg in Brazilië en P2 pakte.
Hungaroring 1:14.572
Shanghai International Circuit 1:34.547
In al onze auto's zit race DNA. Hier krijgt u meer informatie.
